وقوع بحران اقتصادي در اقتصاد سرمایه‌داری و غرب هرچند پديده جديدي در قرن گذشته نيست ولي با مجموع هنجارهاي فكري و انتظارات شكل گرفته ناشي از تبليغات غربی‌ها درباره موفقيت و الگو بودن اقتصاد سرمایه‌داری، به ويژه در مقابله و رقابت با اقتصاد بلوك شرق، تا حدودی غیرقابل انتظار تلقي می‌شد. در اين مقاله با روش استدلال کلی منطق پس از ارائه تعريفي از مفاهيم بخش حقيقي و غیرحقیقی اقتصاد و استناد به دو مقدمه به‌طور خلاصه به بحث و نتیجه‌گیری در دو چالش بزرگ تمدن غرب و اقتصاد سرمایه‌داری پرداخته می‌شود. یکی پیری جمعیت و تبعات مختلف آن و از همه مهم‌تر عارضه‌ی «تناقض توسعه» است که افول بضاعت علمی و فناوری را در درازمدت به دنبال دارد؛ زیرا با افزایش سن جمعیت نیروی فکری گروه سنی جوان در جمعیت رو به کاهش می‌رود. معضل دیگر بزرگ شدن بخش مجازی و حباب شدن بخش مالی و پولی است که مرزهای بخش حقیقی اقتصاد را درنوردیده و دنیای غرب را به سراشیبی سقوط انداخته است. پديده بحران مالی و اقتصادی ناشي از ربوی بودن فعالیت‌های پولی و مالی، متورم شدن بخش غیرحقیقی، رهاسازی مدیریت اقتصاد و تناقضات درونی نظام اقتصاد سرمایه‌داری است. در مقام مقايسه با وضعيت مطلوب، در الگوي اقتصاد اسلامي كه بر اساس موازين شرعي و عقلي ارائه می‌شود. توصيه می‌شود برای طراحی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بر جوان‌تر شدن متغیر متوسط سنی تأکید و برنامه‌ریزی شود و همچنین با اتکا به الگوی اقتصاد اسلامی در تمام معادلات رفتاری حتی فعالیت‌های شبه ربا و شبهه‌ناک حذف و از بزرگ شدن لايه غیرحقیقی در اقتصاد كشور اجتناب شود.
كليد واژه‌ها: تناقض توسعه‌ای، پیری جمعیت، بخش حقيقي، بخش مجازی، الگوي اقتصاد اسلامي، بحران اقتصاد سرمایه‌داری، اصل استتار، پول‌شویی، واجب كفايي، واجب عيني،الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، چالش‌های اقتصاد سرمایه‌داری، روش هزینه مدیریت متغیر جمعیت
